အရာရာလြန္ခဲ့ၿပီ
အခါခါျပန္ေတြး ေဆြးျမည့္တဲ့ဒီအသည္း
လူ႔အျမင္မတင့္တဲ့အရြယ္......
...ခ်စ္ခ်င္ရဲ႕မခ်င့္မရဲ
မ်က္ရည္ေတြမျမင္ရက္သူ
ပန္းပ်ိဳးလက္ရဲ႕ဒဏ္ရာ
အမာရြတ္ေတြအထပ္ထပ္
ေက်ပါရေစ၀ဋ္ေၾကြးရယ္
ေ၀ဒနာေတြထပ္ထပ္ေပးရင္
အားလံုးနဲ႔ေ၀းရာ
တာ၀တိ ံသာကိုထပ္ခ်ိန္း
ဇာတ္လမ္းလွလွေလး
ဆက္ပါရေစေတာ့...... စည္းကလည္း ျခားပီးသား
အခ်စ္ အလြမ္း
ဒီလူအတြက္ တသက္မွာတခါဆိုတာ
သက္မွတ္ေပးခဲ့ပါလား ဘ၀ရယ္
ေစာင့္တယ္ ထိန္းတယ္
စည္းကမ္းရယ္ သိကၡာရယ္
ဒီလူ႔ရင္ကို တခ်က္ေလာက္၀င္ၾကည့္
ကံၾကမၼာရယ္ ငါ့ကိုမွရက္စက္ေလျခင္း
ေသာကကို တေယာက္တည္းခံစား
သံေယာဥ္ဇဥ္ကို ဥပကၡာတဲ့လူေတြ
အျပစ္တင္ရင္ ဒီလူကိုေရွးတန္းမွာထား
သိသင့္တာက ဒီလူမွာလဲႏွလံုးသားနဲ႔ေလ
ဦးေနွာက္နဲ႔ ႏွလံုးသား
ခံစားတာ စေတးတာေတြဟာ
ႏွလံုးသားရဲ႕ အစီအမံဆိုတာ
လူေတြေမ့ေနစၿမဲ
ေစ်းတြက္ပဲတြက္ေၾကးဆို
ေလာကရဲ႕အလွ ဘယ္နားမွာရွာမလဲ
အျဖစ္နဲ႔အျပစ္ ေရာမခ်ပါနဲ႔
လူ႔ေလာကရယ္
No comments:
Post a Comment