ရင္ထဲမွာသိပ္ခ်စ္မိတာကို
မင္းပဲ စိုးမိုးလို႔ေနေတာ႔
ငါဟာတိတ္ဆိပ္စြာရူးသြတ္ေနသလား
ေမးမိတာအၾကိမ္ၾကိမ္ ကိုယ္႔ကိုကိုယ္……..
အခ်ိန္တိုင္းမွာ မင္းမ်က္နွာ ငါတမ္းတကာ
ျမင္ေယာင္ေနမိတယ္.....
ငါဖုန္းေလး ေအာ္မည္လာတိုင္းမွာ
မင္းပံုရိပ္ေလးငါေတြ႔ရေတာ႔
ငါမေနနွိဳင္ေအာင္သတိရမိတယ္
ငါ႔ဖုန္းေလး ေခၚမယ္ဆိုရင္ေတာင္
မင္းမ်က္နွာေလးၾကည္႔ၿပီးမွ
ေခၚခြင္႔ရေအာင္လုပ္ထားမီတယ္
မင္းမရွိရင္ ငါမေနတတ္သလိုပဲ
မင္းအရိပ္ေလး ငါ႔ေဘးမွာရွိေနတာေတာင္
ငါမေက်နပ္နွိဳင္ဘူး ......
မင္းနဲ႔ေဝးရင္ ငါေလ ေသသြားနွိဳင္တယ္
ေမ်ွာ္လင္႔ခ်က္ေတြ အားလံုးမင္းဆီမွာငါပံုေအာထားတယ္
မင္းေလးဘယ္ေတာ႔သိလာနွိဳင္မွာလဲ
ခ်စ္တယ္လို႔ငါဖြင္႔ေျပာဖို႔ အားယူလိုက္စဥ္
မင္းေရွ႔အေရာက္
ေပ်ာက္ဆံုးသြားတဲ႔ ငါ႔ခံယူခ်က္နွင္႔
ခံစားခ်က္ေတြ ဘယ္လိုမွမေက်နပ္နွိဳင္ဘူး……
အင္အားမရွိေတာ႔တဲ႔ လူတစ္ေယာက္လိုပဲ
ငါေၾကာက္ေနမိတယ္.......
မင္းစိတ္ဆိုးသြားမွာကို
မင္းရက္စက္သြားမွာကို
ေနာက္ထပ္ခင္မင္ခြင္႔မရမွာကို
မင္းေလး မခ်စ္မွာကို ……..
မင္းမရက္စက္ခင္ကတည္းက
မင္းစိတ္မဆိုးခင္ကတည္းက
ငါေလ ဘယ္လိုမွ ရွုန္းမထြက္/ထ နွိဳင္ေတာ႔ဘူး
မင္းအမိန္႔ကိုနာခံဖို႔ ငါေလ (ေျပာမထြက္ေသးေပမယ္) အသင္႔ျဖစ္ေနခဲ႔မိၿပီ
ရိုးသားစြာဖြင္႔ဟေျပာခ်င္တယ္…
မင္းေလးကို ငါသိပ္ခ်စ္ေနလို႔ပါ …
ခ်စ္ရသူ မင္းသိနွိဳင္ပါေစ …
ေကာင္းကင္
