ေနမထြက္ခင္ မ်က္ႏွာသစ္ရတဲ့ဘ၀မွာ
အမ်ားမိုးခါးေရ ေသာက္သလို လိုက္ေသာက္ခဲ့ရ..။
ဖိနပ္တိုက္ဖို႔ေတာင္ အခ်ိန္မမွီခဲ့ဘူး…။
မိုး တေျဖာက္ေျဖာက္က်လဲ သြား…ေန က်စ္က်စ္ပူလည္းလာ…
ဘယ္အရာမွာ ေအးခ်မ္းခဲ့သလဲ ငါမသိ…။ဗလာနတၳိ အခန္းထဲ
ေသာက ေတြ ဖ႐ိုဖရဲနဲ႔
တစ္ခုခု ကို ေမွ်ာ္ေနဆဲ…။ေ၀းကြာျခင္းက အိမ္ေရွ႕မွာ အသင့္
တခမ္းတနား မက္ခဲ့တဲ့ အိပ္မက္ေတြလည္း
ေလ အေ၀ွ႕မွာ တျဖဳတ္ျဖဳတ္ ေၾကြေပါ့..။ငါ့အတြက္ စိတ္ၿငိမ္ေဆး တစ္ခြက္ေပးပါ…
ငါ့ ဒဏ္ရာေတြ ေသြး မထြက္ခင္
တစ္ေန႔ တစ္ရက္ ေလာက္အသက္ရႈခြင့္ ရေသးရင္ေပါ့
မင္းနားမွာ ျပန္လာ ေနခ်င္ေသးတယ္..။
No comments:
Post a Comment